Zero, de pechvogel, brak twee benen

 

recovery na lange ingreep

Achter ieder dier schuilt wel een bijzonder verhaal. Niet alleen wat hij of zij heeft meegemaakt, maar ook waarom het dier is aangeschaft of waarom hij juist deze naam heeft gekregen. Hieronder volgt het relaas van Zero de Mechelse herder, een pup van zes maanden oud.

 

Met de dierenambulance werd Zero op een dag op een brancard de oprit opgedragen. Een uur daarvoor was de hond de straat opgerend en door een auto geschept. Na de aanrijding kon de hond niet meer staan en het leek duidelijk dat er in ieder geval ernstig rugletsel of een botbreuk was ontstaan.

 

Ondanks de alerte indruk die de hond op me maakte, was ik er zeker van dat hij veel pijn leed. De snelle ademhaling, de polsslag en de angst in de ogen waren goed waarneembaar. Voor eigen veiligheid werd er toch maar een muilkorfje aangebracht, want een dier met erge pijn kan onvoorspelbaar reageren en dan bijten. Het kan niet de bedoeling zijn dat degenen in de dierenartspraktijk die de eerste hulp bieden, zelf naar het ziekenhuis moeten.

 

Het onderzoek van Zero maakte een ernstige inwendige verwonding onwaarschijnlijk. Wel waren twee ledematen plaatselijk erg pijnlijk en ze vertoonden een abnormale bewegingsmogelijkheid. Ook was er een krassend gevoel hoorbaar en tastbaar: het zogenaamde crepiteren van botdelen over elkaar. Zowel het linkervoorbeen als het linkerachterbeen was door de kracht van de aanrijding gebroken! Zero kon daardoor niet meer staan.

 

Groeischijffractuur

 

De breuk zat in beide benen dicht boven het gewricht en omdat het een zeer jonge hond van een half jaar betrof, vermoedde ik dat de breuk in het groeischijfgebied zat. De groeischijf (ofwel epifysairschijf) is de plaats aan de beide einden van een bot van waaruit de lengtegroei plaatsvindt. Kraakbeen wordt op deze plaats in bot omgezet en zo neemt de lengte van het bot toe. Als de (uitgroei)lengte bereikt is –meestal op een leeftijd van zo’n dertien maanden bij een middelgrote hond als Zero – dan is de epifyse nog slechts een dunne lijn in het bot en is dan ook volledig omgezet in bot.

 

De groeischijf in het bot van een jonge hond is een kwetsbare plaats. Het bestaat uit een zeer actief zachter weefsel dan de rest van het bot. Dit betekent onder andere dat een kracht die inwerkt op het bot gemakkelijker de groeischijf kan beschadigen dan de rest van het bot. Het zijn dan ook de plaatsen waar het eerst beschadigingen optreden.

 

Zero werd voor röntgenfoto’s en verdere zorg opgenomen en met de eigenaar sprak ik af dat zodra de uitslag van de foto’s beschikbaar was er nader overleg zou plaatsvinden over de behandeling en de kosten daarvan.

 

voorbereiding reparatie 2e been

Röntgenfoto’s

 

Voor het verdere röntgenonderzoek moest de hond eerst in slaap worden gebracht. Röntgenfoto’s zijn noodzakelijk voor het beoordelen van een breuk. Het vermoeden van een groeischijffractuur werd bevestigd. In het linkervoorbeen was de kop van het schoudergewricht in de groeischijf afgebroken. Deze bevond zich nu achter het opperarmbeen in plaats van er bovenop.

 

Het linkerachterbeen was eveneens boven de knie gebroken – de fractuur verliep dwars door de groeischijf – ook hier lag de knie met daarin de menisci (kraakbeenschijfjes) en de kruisbanden achter het onderste deel van het dijbeen.

 

Dit betekent dat een hond met twee gebroken botten aan één kant verlamd is: beide benen kunnen dan absoluut niet gebruikt worden.

 

Al met al moest Zero, indien de eigenaar dit wenste, zo snel mogelijk geopereerd worden. De kosten voor een dergelijke dubbele beenbreuk zijn niet gering en dus diende de eigenaar hiervan goed op de hoogte te zijn, maar ook nog van de nabehandeling die Zero nodig zou hebben.De revalidatie periode zou zeker 6 weken bedragen ;heel langzaam weer opbouwen van de beweging.In de praktijk zou na enkele weken door ons begonnen worden met het inbuigen en strekken van de gewrichten. Zodoende zou de stijfheid weer langzaam verdwijnen in de aangetaste gewrichten.

 

Ondanks de hoge kosten besloot de eigenaar tot een operatie en zo werd Zero opgenomen in de praktijk en voorbereid op zijn operatie.

 

In een gesprek met de eigenaar kwam ook ter sprake welke betekenis Zero voor hem had. Zero ontleende zijn naam aan twee overleden familieleden. Beiden nog zeer jong. Hun namen waren ZEf en ROb. Beide jongemannen waren door tragische omstandigheden veel te vroeg overleden. Zero had voor de familie een heel bijzondere betekenis. Een eventueel verlies van Zero zou in korte tijd een nieuw drama betekenen.

 

 1e botoperatie achter de rug, 2e been aan de beurt

De operatie

 

De volgende dag werd Zero aan het anesthesie apparaat aangesloten, waarbij het mogelijk was zijn vitale functies in de gaten te houden door middel van bewakingsapparatuur. Zo konden risico’s vroegtijdig gesignaleerd worden. De twee botbreuken zouden enige tijd in beslag nemen. Ze werden eerst gezet. Dat wil zeggen dat de breukhelften op elkaar werden gezet door het been aan te trekken en de breukstukken op elkaar te duwen. Hierna wordt de breuk gefixeerd in deze houding. Ik besloot om de breuk stevig te verankeren door het aanbrengen van zogenaamde Kirshnerpennen die kruislings door de groeischijf werden aangebracht. Op deze manier worden krachten die bij belasting en beweging op het bot inwerken opgevangen en kan de breuk helen. De groeischijf wordt slechts minimaal beschadigd en kan weer aaneen groeien. Vervolgens kan de lengtegroei doorgaan. De kansen op volledig herstel zijn zeer goed. Deze methode kon zowel bij de knie als bij de schouder (opperarmbeen) toegepast worden.

 

Nabehandeling en revalidatie

 

Om rust in het breukgebied optimaal te verzekeren werd er naast de stabilisatie van de breuk ook nog een schouderverband en een verband om praktisch het hele linker achterbeen aan gelegd. De verdere nabehandeling bestaat uit pijnstillers en antibioticatabletten gedurende ruim een week.

 

De beweging zou geleidelijk, na zes weken, langzaam uitgebreid mogen worden. Op gezette tijden is er controle met röntgenfoto’s om te zien hoe het herstel verloopt. Als dat allemaal goed gaat, kunnen de Kirshnerpennen na enkele maanden verwijderd worden. Bij een dergelijk trauma, waarbij twee benen gebroken zijn, is normale beweging gedurende langere tijd niet mogelijk. De spieren van het voorbeen, maar vooral die van het achterbeen zijn stijf geworden. Zij moeten weer gewend worden aan buigbewegingen.

 

Bij Zero werd door mij en mijn assistentes gedurende enkele weken massage van de spieren uitgevoerd. Buigspieren werden opnieuw gedwongen om het been te buigen. Dit gebeurde natuurlijk zeer geleidelijk, want het been had lange tijd ’opgesloten’ gezeten. Een van de meest ideale manieren voor het verkrijgen van hetzelfde effect is het laten zwemmen van de hond. Hij geeft zichzelf dan als het ware fysiotherapie. Het was duidelijk te zien dat Zero na enkele massagebehandelingen vooruit ging. Het been kon steeds gemakkelijke gebogen worden.

 

Bij het verschijnen van dit artikel is het ruim vier maanden geleden dat Zero werd aangeboden met beide botbreuken. Hij is weer actief, rent en huppelt weer rond alsof er niets gebeurd is. Eigenaar en dierenarts weten wel beter......

 

ondanks 2 geopeerde benen na de operatie toch in staat te lopen