Dierenkliniek Ganzeweide is een praktijk waar u met uw huisdier terecht kunt voor alle voorkomende algemene veterinaire behandelingen, maar daarnaast ook voor meer specialistische (zgn.tweede-lijns) behandelingen

  Maandag 09:00 - 18:00               Dinsdag 09:00 - 18:00                 Woensdag 09:00 - 13:00                 Donderdag 09:00 - 18:00                   Vrijdag 09:00 - 18:00

 -          Behandeling volgens afspraak    Tel. 045 - 521 88 71          -

PROSTAATPROBLEMEN BIJ DE OUDERE REU

 

Prostaatproblemen komen regelmatig voor. Het meest voorkomend is de prostaatver­groting bij reuen vanaf zes jaar, met als gevolg slecht kunnen plassen, moeilijk kunnen ontlasten en druppelsgewijs urine-verlies met soms bloed.

 

GOEDAARDIGE PROSTAAT­VERGROTING BIJ DE HOND

De eigenaar van Baggio, een Duitse herdershond van negen jaar, kwam in de praktijk en vertelde me dat zijn hond al enkele weken wat langer deed over het urineren, bloed druppelde en moeilijker zijn ontlasting kwijt kon. De hond was redelijk actief, had een goede eetlust en was vrolijk. Het afvoelen van de buik en van de prostaat via de einddarm bevestigde dat deze als een vergrote massa op de bodem van het bekkenkanaal lag. Door zijn grootte kan de plasbuis voor een deel dichtgedrukt worden en kan ook de darm in de verdrukking raken, zodat ontlasting moei­lijk kan passeren

Een (tijdelijke) oplossing is het toedienen van een vrouwelijk hormoonpreparaat. De prostaat, die onder invloed van mannelijk hormoon testosteron staat, wordt hierdoor geremd in zijn ontwikkeling en zal weer tot normale proporties terugkeren. Als de situa­tie aanhoudt, wordt de reu gecastreerd. De problemen keren dan niet meer terug.

PROSTAATONTSTEKING

Soms komt er een ernstiger probleem voor, de prostaatontsteking (prostatitis). Hierbij zijn de dieren duidelijk ziek, braken en heb­ben pijn. De urine is troebel grijs-groen tot bruinrood  en bevat bloed of pus. Vaak duurt het plassen veel langer.

Afvoelen van de prostaat via de buik en of rectum is pijnlijk. De dierenarts doet een urineonderzoek, een röntgen- en/of een echografisch onderzoek om de diagnose te bevestigen. In de urine worden meestal veel witte bloedcellen gevonden, bacteriën en een vergroot aantal cellen van de prostaat en de urinewegen.

 

Het röntgenonderzoek wordt soms uitge­breid met contrastmiddelonderzoek om te zien of de ontsteking ernstig is. Een onder­zoek van cellen uit de urine of cellen afkom­stig van een biopsie uit de prostaat kunnen verder uitsluitsel geven. Een prostaatontsteking kan er abcessen ver­oorzaken. Dan zijn er in de prostaat met pus gevulde ruimtes gevormd. Er wordt prostaat­weefsel vernietigd door de ontsteking en de

gevolgen kunnen zijn dat er ook op andere plaatsen ernstige ontstekingen ontstaan, zoals longontsteking of een ontsteking van de tussenwervelschijf. Prostatitis en prostaatabcessen zijn ernstige, levensbedreigende aan­doeningen. Deze moeten ook zo snel mogelijk en grondig worden behan­deld!! Naast antibiotica zijn infusen nodig om de conditie van de hond, die vaak slechter eet en drinkt, te ver­beteren. Sommige honden krijgen zelfs een shock en dat is op zichzelf al een levensbedreigende situatie. Prostaatabcessen worden meestal ook operatief behandeld om de pus te laten afvloeien en de abcessen te spoelen. De behandeling met antibio­tica moet vaak enkele weken worden volgehouden.

PROSTAATTUMOREN

Een adenocarcinoom is een kwaadaardige tumor die bij reuen vanaf tien jaar voor­komt. Deze gedraagt zich kwaadaardig doordat hij naburige weefsels ingroeit en zich uitzaait naar lymfeklieren en benige structuren, zoals het bekken en wervelkolom. Symptomen zijn dezelfde als bij een prosta-titis. Daarnaast komt afwijkend lopen voor, wijdbeens door de uitzaaiingen naar het bekkengebied. Er treedt op den duur meestal gewichtsverlies op.

Op de röntgenfoto's is er meestal een aan­tasting van botstructuren te vinden aan de ruggenwervels of aan het bekken zelf. Helaas lukken behandelingen van een adenocarci-noom niet vaak en meestal is euthanasie het beste om de hond verder lijden te besparen.

Bij Baggio bleek zijn aandoening goedaardig te zijn en er werd besloten om hem eerst met een hormoon te behandelen. Als dit in de toekomst niet de juiste oplossing blijkt te zijn, zal hij gecastreerd worden