Berner Sennen pups wie kent ze niet. Als ze zo klein zijn zijn het echte knuffelbeertjes. Als je ze dan ziet spelen met andere honden dan wordt je vertederd door het beeld. Ze zijn supervriendelijk. Als je het beeld voor ogen hebt van zo een spelende aktieve pup dan maak je je allicht druk als deze qua gedrag ineens verandert. Met een lusteloze pup is altijd iets aan de hand. Hieronder het relaas van Tank, een Berner Sennen pup.

 

Ongewone oorzaak van pijn bij een Berner Sennen hond

 

Tank een Berner Sennen reu van fam. Van der Smissen kwam in een ongewone houding mijn spreekkamer binnen. Met tegenzin kwam hij achter zijn baasje aan en liep daarbij moeizaam en met een opgebogen rug. Al enige tijd wou de hond niet eten en drinken en was ook minder alert dan gewoonlijk. De hond was duidelijk niet in orde en piepte soms duidelijk van de pijn bij een plotselinge beweging of soms ook bij het omdoen van de riem thuis. De opgenomen lichaamstemperatuur bedroeg 40,3 graden Celsius.

 

Enige weken geleden was Tank al op het spreekuur gekomen voor kreupelheid in zijn linker voorbeen en matige pijn in zijn rug. Een dag tevoren had hij gespeeld met een Duitse dog en was daarbij besprongen. Beide honden hadden zich volledig in het spel gegeven en dolden als twee speelse pups in het rond.

 

De volgende dag waren de problemen bij Tank begonnen. Met deze voorgeschiedenis in gedachten onderzocht ik de hond. De rug was gevoelig bij betasten en ook zijn linker voorbeen was pijnlijk in de buurt van het ellebooggewricht. Daar waar het opperarmbeen en zijn spaakbeen in de buurt van de elleboog bedrukt werden toonde de hond een duidelijke pijnreactie. Tank was nog een jonge hond van ruim een half jaar die nog volop in de groei was. Bij deze groep van met name de grote rassen in deze leeftijdscategorie komt met regelmaat een kreupelheid voor die aangeduid wordt als” groeipijnen” . De diagnose wordt gesteld op grond van het ras (met name dus de grote hondenrassen) de leeftijd en verschijnselen en indien nodig een rontgenfoto. In een gevorderd stadium laat de rontgenfoto de afwijking duidelijk zien. Typisch daarbij is het feit dat voornamelijk pijnuiting optreedt bij het bedrukken van de lange pijpbeenderen zoals opperarmbeen, ellepijp en spaakbeen of dijbeen. Daarnaast komt het regelmatig voor dat bijvoorbeeld de plaats van de kreupelheid wisselt van been. De aandoening kan weer plotseling verdwijnen of tot tweejarige leeftijd duren. De beste therapie is eigenlijk ”uitgroeien” . Wanneer de pijn te hevig is - als de hond er veel last van heeft - worden meestal pijnstillers voorgeschreven voor bepaalde tijd. De medische term voor groeipijnen is Enostosis of panosteitis.

 

Nadat de eigenaar zo af en toe tabletten kwam halen voor de matige pijnklachten die Tank nog had met tussenpozen hoorde ik eigenlijk relatief weinig meer van hem. Ik nam aan dat het met de tabletten en een aanpassing naar een wat rustiger uitlaatpatroon goed ging met hem.

 

 

 

Er moet meer aan de hand zijn !

 

Nu hij na enkele weken terugkwam met ernstiger symptomen en met koorts besefte ik dat er nu meer aan de hand was. Tank was ineens niet meer alert, speelde niet meer met de Maine Coon katten van de eigenaar, lag eigenlijk maar lusteloos in de mand. Ook was Tank niet te stimuleren, het dagelijks uitgaan sprak hem niet meer aan.

Een gedrag dat uiteraard helemaal niet past bij een pup! Ik besloot om de hond op te nemen en besprak met de eigenaar de te nemen stappen voor nader onderzoek.

Een uitgebreid bloedonderzoek was nodig om te bepalen of er in zijn orgaanfuncties afwijkingen waren te bespeuren.

 

Een uitgebreid klinisch onderzoek moest gedaan worden om duidelijkheid te krijgen over de aard van de klachten.

 

 

 

NEKPIJN !!

 

De klachten zoals lusteloosheid met daarbij koorts en niet eten en drinken maakte duidelijk dat de groeipijnen hier niet verantwoordelijk voor konden zijn. Koorts wordt vaak gezien bij infecties door virussen of bacterien en ook bij aandoeningen waarbij het afweersysteem van het lichaam flink geactiveerd is of zelfs overactief is. In het geval van Tank was het noodzakelijk om het klinisch onderzoek te herhalen en de precieze klachten te achterhalen.

 

Bij een jonge hond van de grote rassen met de klachten van nekpijn en koorts zijn er eigenlijk twee aandoeningen die vaker worden gezien.

 

Een hernia van de tussenwervelschijf is bij een dergelijke leeftijd een uitzondering. Meer komt voor een ontsteking van de tussenwervelschijf waarbij op termijn de aangrenzende wervellichamen een aantasting laten zien van het bot dat grenst aan de tussenwervelschijf. Medisch heet deze ontsteking een discospondylitis.

 

Ten tweede waren de verschijnselen zoals de nekpijn, een stramme opgebogen rug en de onwil om te bewegen en koorts erg suggestief voor een nekkramp veroorzaakt door een hersenvliesontsteking of meningitis.

 

Een rontgenfoto werd genomen van de hals en ruggewervels om discospondylitis uit te sluiten.Vaak komt deze ontsteking voor na een urineweginfectie of een etterig ontstekingsproces elders in het lichaam. Hier was bij Tank geen sprake van geweest maar de foto zou uitsluitsel geven.

 

Op de foto was echter geen wervelafwijking te ontdekken. Er was geen sprake van een tussenwervelschijfontsteking.

 

In het geval van nekkramp door hersenvliesontsteking zou ik in het circulerende bloed een sterke stijging van witte bloedcellen kunnen vinden en tevens zou de ontsteking te zien kunnen zijn in het hersenvocht (oftewel de liquor cerebrospinalis).

 

Ook besloot ik om een kweek van het bloed te nemen om te kijken of er sprake was van een bacteriele infectie in het bloed.

 

In de tussentijd dat het laboratorium het onderzoek zou uitvoeren besloot ik om Tank alvast te behandelen met een antibioticum injectie en een ontstekingsremmer en zelf de studieboeken in te duiken om mijn kennis op te frissen. Ik was in de praktijk nog niet eerder met een dergelijk geval geconfronteerd geweest.

 

Door het opzoeken van de symptomen behorend bij een hersenvliesontsteking kwam ik in een van mijn nieuwe dikke boeken tot een onthutsende ontdekking.

 

De symptomen waren inderdaad suggestief voor nekkramp maar tevens stond er bij het artikel een foto van een Berner Sennen met precies dezelfde symptomen en de zelfde leeftijdsgroep.

 

Het bleek dat bij met name de Berner Sennen er een niet infectieuse vorm van meningitis of nekkramp voorkomt (de zgn. aseptische meningitis) op jonge leeftijd. De behandeling kon met Prednisolon uitgevoerd worden; een krachtige ontstekingsremmer. De behandeling zou enkele weken tot enkele maanden duren.

 

Bevestiging van nekkramp uit het Laboratorium

 

De uitslag van het Vet Med laboratorium arriveerde na 2dagen.

 

Er waren geen bacterien in de bloedkweek gevonden. En ook in de liquor Vloeistof (hersen-ruggenmergvocht) was dit niet het geval. Echter het bloedbeeld liet een duidelijke verhoging zien van bepaalde witte bloedcellen, een duidelijke aanwijzing voor een ontsteking in het lichaam.

 

Daarnaast vertoonde ook de ruggemergvloeistof een duidelijke verandering aan die paste bij een aseptische meningitis.

 

De diagnose stond vast.

 

Prognose bij niet infectieuse nekkramp

 

De prognose volgens de literatuur was voor honden met geen andere neurologische symptomen en bij voldoende lange behandeling gunstig.

 

Wel moest er desondanks bepaalde tijd rekening gehouden worden met evt. terugkeer van de ontsteking. Er zou dan opnieuw een behandeling moeten volgen

 

 

Op dit moment wordt Tank na een wekenlange periode van geen klachten meer behalve af en toe de last van zijn groeipijnen voor een tweede maal met Prednisolon behandeld daar de klachten weer terugkeerden; zij het met minder ernstige verschijnselen. Een medicinale behandeling zal ook weer afhankelijk van het verloop van zijn klachten minimaal enkele weken duren.

 

Bij sommige aandoeningen is ouder worden de beste remedie.

 

De eigenaresse van Tank kwam onlangs zo maar binnenlopen om Tank eens te laten zien. Dat is fijn! Ook als klienten zomaar binnenlopen om te laten zien dat het goed gaat. Tank komt rustig binnenlopen, krijgt een hondenkoekje en wandelt weer rustig verder! En dat is een heerlijk gezicht.