Osteochondrosis dissecans (OCD)

Oorzaak

Osteochondritis dissecans, kortweg OCD, is een aandoening van het gewrichtskraakbeen. Tijdens de groei en rijping van dit kraakbeen treedt een storing op waardoor er eilandjes kraakbeen van een slechte kwaliteit kunnen ontstaan. Deze kunnen geheel of gedeeltelijk loskomen van hun ondergrond, gaan zwerven in het gewricht, en kunnen hierdoor kreupelheid veroorzaken.

Voorkomen

OCD komt vooral voor bij jonge honden van de grotere rassen. De honden zijn meestal tussen de 6 maanden en 2,5 jaar oud als de ziekte wordt vastgesteld. De ziekte is een van de belangrijkste oorzaken van kreupelheid bij jonge honden. Alle gewrichten kunnen aangetast worden, maar elleboog, schouder, knie en hak worden het vaakst getroffen.

Diagnose

Het eerste verschijnsel is kreupelheid. Soms zijn meerdere gewrichten bij een dier tegelijk aangetast. Het is dan moeilijk om te zien welke poot de meeste problemen geeft. Bij onderzoek vinden we pijn bij strekken en buigen, overvulling en soms knakt het gewricht tijdens het bewegen. Op röntgenfoto’s is het losse stuk meestal goed te herkennen. Bij twijfel kunnen contrastfoto’s of een arthroscopie uitkomst bieden. Bij dit laatste wordt met een camera in het gewricht gekeken.

Behandeling

Bij jonge honden waar de stukjes nog niet los liggen kan rust en een aangepast dieet met voedingssupplementen soms tot genezing leiden.  Dieren die langer dan 6 weken kreupel lopen, of waarbij er losse stukjes  op de foto’s gevonden zijn, moeten worden geopereerd. Bij de operatie worden de losse stukjes en slechte plekken kraakbeen verwijderd en wordt het gewricht weer zo glad mogelijk gemaakt. De vooruitzichten na de operatie hangen af van de ernst van het letsel en ook van het gewricht dat is aangetast. OCD in de schouder heeft goede vooruitzichten, OCD in de hak leidt meestal tot permanente problemen.

Erfelijkheid

OCD komt bij sommige rassen meer voor dan bij andere en binnen die rassen vaker in bepaalde lijnen. Het is dan ook zeer waarschijnlijk dat de ziekte erfelijk is. Dit betekent dat dieren met OCD voor de fok uitgesloten moeten worden. Voor bepaalde rassen is dit dan ook een vereiste.

Preventie

Naast erfelijke factoren speelt ook de voeding een rol bij het ontstaan van OCD. Met name overvoeren en een hoge (extra) kalkgift kan bij dieren die er toch al aanleg voor hebben de problemen verergeren.  Neem daarom contact op met uw dierenarts voor een gezond voedingsadvies. Als u een pup koopt van een ras wat een verhoogde kans heeft op OCD, vraag dan altijd na of de ouders getest zijn.