Loopsheid

Afhankelijk van het ras worden teven gemiddeld twee keer per jaar loops. De eerste loopsheid  vindt over het algemeen plaats tussen de zes en twaalf maanden. Het meest opvallende verschijnsel van de loopsheid is de uitvloeiing. Deze duurt ongeveer drie weken en is in het begin helderrood van kleur. Rond de twaalfde dag na het begin van de uitvloeiing is de teef bereid om zich te laten dekken. De reu toont vaak al eerder interesse, maar wordt tot dat moment afgesnauwd. Na de dekking volgt een dracht van gemiddeld 63 dagen. Het aantal jongen kan variëren van één tot wel zestien. In het algemeen is het zo dat grotere honden ook grotere nesten krijgen.

Geboortebeperking

Er zijn meerdere redenen om loopsheid of drachtigheid bij de teef te voorkomen. Ten eerste kan de uitvloeiing of de aantrekkelijkheid voor reuen zeer hinderlijk zijn. Ook moet de hond steeds in de gaten gehouden worden om een ongewenste dekking en de hieruit resulterende pups te voorkomen. Een nestje pups is leuk, maar vraagt om veel ruimte, tijd en aandacht in huis. Bovendien moet er een goed tehuis voor worden gezocht, wat niet altijd meevalt.

Verder is het onnatuurlijk voor een hond om telkens loops te worden zonder dat er een dekking en dracht op volgt. Als gevolg hiervan zien we vaak dat bij honden die verschillende loopsheden niet gedekt worden de baarmoeder gaat ontsteken. De hond zal hier zeer ziek van worden en, indien de diagnose niet snel genoeg gesteld wordt, zelfs aan kunnen sterven. Als laatste is het belangrijk om te weten dat na elke loopsheid de kans op tumoren van de melkklieren groter wordt.

Prikpil

Er zijn twee manieren om loopsheid te voorkomen bij de teef. De eerste is door middel van hormooninjecties, de zogenaamde prikpil. De teef krijgt hierbij een hoge dosis hormonen ingespoten, waardoor ze vijf tot zes maanden niet meer loops zal worden. Hierna moet deze injectie elk half jaar herhaald worden. Bijwerkingen van deze hoge dosis hormonen zijn onder andere een sterk verhoogde kans op melkkliertumoren (borstkanker) en een sterk verhoogde kans op een baarmoederontsteking. Vooral bij langdurig prikpilgebruik neemt het risico sterk toe. De prikpil is daarom voor de gezondheid van uw hond absoluut af te raden!

Sterilisatie

De tweede oplossing is een sterilisatie. Hierbij worden de eierstokken en eventueel de baarmoeder weggenomen. De hond wordt dan nooit meer loops omdat de hormoonbron, de eierstok, is weggenomen. Als een sterilisatie op jonge leeftijd, liefst voor of net na de eerste loopsheid, wordt uitgevoerd biedt deze ingreep een goede bescherming tegen melkklierkanker en baarmoederontstekingen. Ook is het goedkoper dan levenslang de prikpil geven. Wilt u uw teef laten steriliseren dan is de tijd tussen de loopsheden in de beste periode. Een jonge hond kan al voor de eerste loopsheid gesteriliseerd worden. Het is niet nodig om het dier eerst loops te laten worden of een keer een nestje te laten krijgen.

Ongelukje

Als uw teef ondanks alle goede zorgen toch nog een ongelukje heeft gehad en per ongeluk ongewenst is gedekt, is het nog mogelijk de hond direct te laten steriliseren. Deze methode is 100% effectief. Ook bestaat de mogelijkheid om de hond een soort morning-after prik te geven. Vroeger bestond deze uit twee injecties die op de derde en vijfde dag na de dekking gegeven moesten worden. Het voordeel van deze injecties is dat ze relatief goedkoop zijn, maar het nadeel is dat in een aantal gevallen ernstige bijwerkingen kunnen optreden. Sinds 2005 is er een nieuw middel op de markt gekomen. Deze behandeling bestaat uit twee injecties die tot 45 dagen na dekking gegeven kunnen worden. Hierbij geldt echter wel dat hoe eerder de injecties gegeven worden, hoe zekerder het effect is. Het voordeel van deze methode is dat er bijna geen bijwerkingen optreden. Nadeel is dat dit middel duurder is dan de oude behandeling.

Helemaal betrouwbaar zijn beide methodes niet, in ongeveer 3% van alle gevallen krijgt de hond toch nog één of meer puppies. Daarom is voorkomen ook hier veel beter dan ‘genezen’. Denkt u dus tijdig aan de anti-loopsheid preventie, voordat uw hond u ‘verblijdt’ met een onverwachte gezinsuitbreiding.