Grasaren zijn­ niet­ ongevaarlijk

 

 

Vooral in het voorjaar en de zomer zijn er grasaren die problemen veroorzaken. Meestal bij de hond. Grasaren zijn scherpe bloeiwijzen van gras die in de huid kunnen dringen van, bijvoorbeeld, de poten. Een hond kan dan na het wandelen kreupelheid ontwikkelen. Bij nadere inspectie valt op dat het voetje of teen waar de grasaar is binnengedrongen gezwollen is. Soms is er een duidelijk gaatje zichtbaar. Bij niet tijdig ontdekken kan de gehele poot gaan zwellen en kan de hond koorts krijgen en echt ziek worden. Behalve in de ondervoet kan een grasaar ook terecht komen in de neusholte of de oren!

 

Geregeld worden in dierenarts­praktijken, vooral in de zomer wanneer honden vaker door hoog gras lopen of zich hierin rollen, ernstige krabdefecten door hevige jeuk aan de oren gezien. Bij een oorinspec­ tie wordt soms in de diepte van het oor zo’n grasaar als oorzaak gevonden. Niet altijd

laat deze zich dan gemakkelijk verwijderen. Om te voorkomen dat bij de verwijdering verdere schade aan de gehoorgang of zelfs in de diepte aan het trommelvlies plaats­ vindt, moet een hond met een dergelijk

corpus alienum (lichaamsvreemd materiaal)een narcose roesje krijgen.

 

Als een corpus alienum blijft zitten, kan dit heftige gevolgen hebben. Bijvoorbeeld het zwellen van de kop, doordat de scherpe punten van de grasaar zich ingegraven hebben in de oorhuid. Zo kan de grasaarin de kop of nekspieren terecht komen.

 

neusontsteking

 

Wanneer een grasaar wordt opgesnoven, kan deze voor een flinke neusontsteking zorgen. De neusholte bestaat uit een aantal spiraalvormige botplaatjes bekleed met slijmvlies. Deze slijmvliesoppervlakkenwarmen de inkomende lucht op. Ook wordt de lucht bevochtigd en worden er stofdeel­ tjes door neusslijm opgevangen. Door deze slijmvliesoppervlakken wordt de neusholte verdeeld in een drietal neusgangen. Meestal loopt een corpus alienum zich vast in de onderste neusgang . Een grasaar in de neus kan zich door zijn scherpe haakjes vastzet­ ten en ingraven in het neusslijmvlies.

 

De neus ontsteking die het gevolg is, kan behalve irritatie en pijn, een bloederige of zelfs etterige uitvloeiing veroorzaken. Op grond hiervan vermoedt een dierenarts een bacteriële ontsteking van de neus en wordt er meestal gestart met een antibioticum. Vooral als daarna een ontsteking niet verdwijnt en de neus uitvloeiing aanhoudt, vermoedt een arts dat er een corpus alienum in de neus zit.

Een hond kan flink ziek zijn van een heftige ontsteking in de neus. Wanneer medicijnen niet helpen, is het noodzakelijk om een scopie te verrichten. Hierbij wordt met een speciaal instrument in de neusholte gekeken om te zien waar de ontsteking vandaan

komt en waar deze door veroorzaakt wordt.

 

Bij twijfel kunnen ook stukjes weefsel weggenomen worden om uit te sluiten dat het om tumorweefsel gaat. Omdat een grasaar niet op een röntgenfoto is te zien, is in de meeste gevallen een rhinoscopie (neus­ spiegeling) al snel aangewezen bij aanhoudende problemen.

 

In enkele gevallen kan een grasaar zelfs verantwoordelijk zijn voor een pijnlijke schimmelinfectie in de neus.

Vaak hebben deze honden een zeer pijnlijke neusrug en een vieze groen grijze uitvloeiing. Niet alleen de verwijdering van de grasaar is daarbij noodzakelijk maar ook een intensieve therapie met een antischimmelmiddel.

 

De neusholte heeft door zijn specifieke bouw een grote kans om in de problemen te komen door een grasaar die naar binnen gesnoven wordt.

Om dit te voorkomen, kan men honden dan ook het beste niet door hoog gras laten rennen.

Op normale sport­ grasvelden zijn de kansen op problemen veel kleiner. En het speelplezier zal er niet minder om zijn

 

 

 

laat uw hond liever niet door hoog gras rennen